رفتارسنجی و پایدارسازی زمین لغزش براساس برداشت‌های نقشه برداری و داده‌های زمین‌شناسی مهندسی (مطالعه موردی: زمین لغزش ُنقُل در منطقه پادنای سمیرم)

چکیده  انتشار اخبار مربوط به زمین لغزش و رانش زمین در مناطق مختلف کشور، هر از گاهی توجه مردم و مسئولین را به این پدیده خطرآفرین معطوف می‌دارد. پیش‌بینی و در صورت امکان جلوگیری از وقوع زمین لغزش‌ها می‌تواند علاوه بر حفظ جان شمار زیادی از هموطنان، کاهش خسارت‌های مالی ناشی از تخریب زیرساخت‌ها و سایر منابع را نیز به‌دنبال داشته باشد. کنترل حرکات زمین و پایدار‌سازی لغزش‌ها‌ در حریم رودخانه‌ها و حوضه سدها می‌تواند راه حلی برای کاهش رسوبات تولید شده در پشت دریاچه و افزایش عمر مفید سدها باشد. زمین لغزش  ُنقُل  در بخش پادنای منطقه سمیرم و مشرف بر رودخانه لای سرخ از سر شاخه‌های رودخانه ماربر و کارون رخ داده است. ورود رسوبات از طریق رانش و لغزش به این رودخانه می‌تواند به مرور زمان ذخیره آبی مفید و قابل استفاده از سدهای کارون را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین زمین لغزش  ُنقُل  به عنوان یکی از زمین لغزش‌های فعال و تأثیرگذار در منطقه مورد مطالعه می‌باشد. به‌منظور بررسی و کنترل حرکات زمین لغزش ُنقُل، از شبکه‌های اندازه‌گیری ماهواره‌ای استفاده شده است. در این تحقیق‌ بر‌اساس نتایج حاصل از اندازه‌گیری‌های شبکه در بازه­های زمانی مختلف، میزان جابه‌جا‌یی هر یک از نقاط این زمین لغزش محاسبه شد. با استفاده از داده­های زمین‌شناسی مهندسی و ژئوتکنیکی، ابعاد سطحی و زیر‌سطحی زمین لغزش مشخص گردید. همچنین تحلیل‌های عددی با استفاده از داده‌های زمین‌شناسی مهندسی، جهت ارزیابی پایداری زمین لغزش انجام شده و در نهایت طرح‌های مناسب پایدارسازی ارائه شد. اشباع شدن مصالح دامنه به‌خصوص مصالح مارنی، باعث کاهش پارامترهای مقاومت مکانیکی خاک شده و باعث ناپایداری توده خاک شده است. جهت زهکشی عمقی یک سری گمانه‌های مایل با شیب نزدیک به سطح افق و در جهت مخالف دامنه طراحی شده است. همچنین اجرای عملیات ساماندهی رودخانه مطابق با جزییات ارائه شده در انتهای مقاله پیشنهاد گردید.